خودمونی‌تر بخوام بگم، این سورس یه جورایی شناسنامه یه فیلمه به اسم "Je ne me laisserai plus faire" که اگه بخوایم خیلی خودمونی ترجمه‌ش کنیم میشه "دیگه نمیذارم سرم کلاه بره" یا یه همچین چیزی. انگار یه نفر داره تهدید میکنه! خب، اول از همه بگم که این فیلم یه "تله‌فیلم" فرانسویه، یعنی ساختن که از تلویزیون پخش بشه، نه سینما. ژانرش هم "کمدی درام" اعلام کردن. حالا کمدی درام یعنی چی؟ یعنی هم میخندیم هم یه جاهایی ممکنه دلمون بگیره، مثل زندگی واقعی دیگه! کارگردان و نویسنده‌ش یه آقاییه به اسم گوستاو کرورن (Gustave Kervern). من راستش خیلی باهاش آشنا نیستم ولی گویا تو جشنواره فیلم "لا روشل" تو فرانسه، جایزه بهترین کارگردانی رو برده واسه همین فیلم! دمش گرم، معلومه کارش درسته. بازیگرای اصلیش هم یولاند مورو (Yolande Moreau) و لور کالامی (Laure Calamy) هستن. لور کالامی رو که احتمالا بشناسید، همون خانومه تو سریال "ده درصد" (Dix pour cent) که خیلی بامزه و انرژیکه. یولاند مورو هم بازیگر خیلی خوبیه و معمولا نقش‌های خاص و یاد موندنی بازی میکنه. ترکیب این دوتا بازیگر به نظر خیلی جذاب میاد. داستان فیلم از این قراره که یه پیرزن هفتاد و چند ساله به اسم امیلی، تو یه خونه سالمندان زندگی میکنه. بعد پسرش که تنها کسی بوده که پشتیبانش بوده، میمیره. امیلی هم میفهمه که بعد مرگ پسرش، باید از خونه سالمندان بیرونش کنن! خب معلومه عصبانی میشه دیگه! به جای اینکه بشینه غصه بخوره، تصمیم میگیره انتقام بگیره از همه کسایی که بهش بدی کردن. انگار قاطی میکنه و یهو هار میشه! تو این سفر انتقام‌جویی، یه خانم نظافتچی به اسم لیندا هم بهش ملحق میشه. لیندای بیچاره هم انگار خیلی دلش پر بوده و دیگه چیزی واسه از دست دادن نداشته. اونم پا میشه و میگه منم هستم! این دوتا رفیق میشن و میفتن به جون اونایی که اذیتشون کردن. حالا پلیس‌ها هم دنبالشونن، که معلومه داستان هیجان‌انگیزتر بشه. به نظر میرسه فیلم یه جورایی داره از حق آدم‌های ضعیف و پیر دفاع میکنه. اینکه نباید اجازه بدیم حق‌مون رو ضایع کنن، حتی اگه پیر باشیم یا کسی رو نداشته باشیم. از اون طرف هم انتقام و اینا همیشه جذابیت خودشو داره تو فیلما. مخصوصا اگه با چاشنی کمدی قاطی بشه، که دیگه خیلی دیدنی میشه. من خودم هنوز فیلم رو ندیدم، چون گویا تازه آخرای آبان ۱۴۰۳ (نوامبر ۲۰۲۴) پخش شده. ولی تعریفش رو که تو همین صفحه شنیده ها‌پدیا (نه ببخشید، همین شناسنامه فیلم!) خوندم، خیلی وسوسه شدم که ببینمش. به نظر فیلم با حال و بامزه‌ای میاد و همزمان یه پیام جدی هم توش داره. اگه شما هم فیلم باز باشید و از این جور فیلمای کمدی درام خوشتون بیاد، به نظرم "دیگه نمیذارم سرم کلاه بره" میتونه انتخاب خوبی باشه. البته اگه پیداش کنید که ببینید! ;)